AFL

De Grand Final van AFL, Australian Football League. Een sport die lijkt op rugby maar dan ruwer, hoe kan het ook anders met een Australische sport?

AFL is een reden voor alle Australiers uit Victoria en New South Wales om al om 10 uur 's ochtends schooners te drinken en uit volle borst met elk willekeurig liedje mee te zingen. Zo ook Darren, de Australische jongen die me mee had genomen naar Airlie Beach, onder andere zodat ik het grote AFL feest mee zou maken. Darren is zelf ook een fanatieke AFL speler en het feit dat hij tijdens het spel al een paar keer bewusteloos is geraakt, heeft de liefde voor AFL niet gesust. Integendeel. De avond voor de Grand Final was hij zo zenuwachtig dat hij vroeg naar bed was gegaan. En dat terwijl zijn team al 4 wedstrijden daarvoor was uitgeschakeld.

Om 11 uur begon Darren driftig met tennisballen tegen de muur te gooien. Dat hoorde er volgens hem bij, maar volgens mij waren het nog steeds de zenuwen. De tv in onze hostelkamer ging aan en we werden live verbonden met het stadion in Melbourne, waar het op dat moment stevig hagelde. De schijnbaar wereldberoemde Australier Jimmy Barnes schreeuwde met een rauwe stem, waar een emu niks bij is, het openingslied. Darren begon meer en meer te springen, de tennisbal werd harder tegen de wand gesmeten en kreeg naar eigen zeggen overal 'goose bumps' (kippenvel).

Het geluid van het scherm in de pub ging aan dus verhuiste we van de hotelkamer naar de pub, waar op dat moment al flink wat dronken Aussies te vinden waren. Op het moment dat ik de pub binnenstapte begon het Quantas lied. Quantas is de vliegmaatschappij van Australie en ja, zij hebben dus een reclamelied dat is geworden tot een soort volkslied en dat bij elke speciale gelegenheid wordt gedraaid. Het lied heet "I still call Australia home" en wordt gezongen door een kinderkoor. Nou moet ik eerlijk bekennen dat het lied mij ook kippenvel bezorgde, maar hoe raar is het dat tijdens zo'n grote nationale wedstrijd het uitgerekend een vliegtuigmaatschappij is die het volk verbroedert?

Terwijl een zwart jongetje zijn gouden fluwele stem opzet en iets onverstaanbaars begon te zingen, vloog er een vliegtuig van Quantas over het stadium. Om hem heen kwamen allemaal kinderen het stadium gerent en gingen ze hand in hand cirkeltjes rennen op het veld.

Even leek alles perfect... Even leek alles zoals het hoorde te zijn... Totdat je het Quantas logo weer voorbij ziet schieten en je je plots beseft dat je eigenlijk gewoon naar een ordinaire reclamecampagne aan het kijken bent... Ik geloof dat ik de enige was die zich dat besefte, want alle Australiers om me heen keken met waterige ogen naar het scherm.

Enfin, nadat de liedjes waren gezongen, de traantjes waren weggepinkt, kon de finale beginnen. De bal werd in de lucht geschopt en BOEM de oergevoelens van alle mannelijke Aussies kwam los. Binnen no time was ik weer terug in de oertijd. Er werd woest met de vuisten gezwaaid, bier, zweer en speeksel vloog in het rond. Bij elke, voor mij onbegrijpelijke beweging op het scherm, werd er geroepen:

"Good on ya mate!"
"COME ON! Get in there!!"
"Come on mate!!"
"Get up there!"

De gemoederen liepen hoog op en terecht. Het team van Darren (dat dus niet zijn echte favo team was, maar zijn favo team van de twee die in de grand final stonden...) St. Kilda stond de hele tijd een paar punten voor op Geelong, maar een paar minuten voor het einde scoorde Geelong opeens flink wat punten en kwam voor te staan op St. Kilda.

De reservetijd ging in. En ik, ongeduldig als altijd, vroeg aan Darren hoe lang de reservetijd nog ging duren. Darren boog langzaam zijn hoofd van het scherm, keek me serieus en doordringend aan en zei langzaam:

"No one knows..."

En niemand wist het dus ook. Op een gegeven moment klonk het fluitsignaal en was het spel voorbij. Even leek er iets geknapt in Darren, maar al snel raapte hij zichzelf weer bij elkaar en keek met glunderende oogjes dat het nu tijd was voor  "commiseration" of te wel het tegenovergestelde van celebration, wat eigenlijk betekent dat je alsnog heel erg hard gaat feesten.