Eventjes terug in Nederland

Luisterd naar Acda & De Munnik, De Poema's en Marco Borsato sjeeste ik afgelopen week Western Australia door. Nooit had ik verwacht dat het horen van Nederlandse muziek en het omringt zijn door Nederlanders zo fijn zou voelen. Kennelijk miste ik mijn vaderland meer dan verwacht.

De eerste dag dat ik door Perth huppelde met een fikse jetlag kwam ik Milou, een Nederlands meisje, tegen. We besloten een biertje te drinken, daarna besloten we iets te gaan eten om vervolgens te besluiten samen te gaan reizen: op naar Fremantle!

Fremantle is een plaatsje vlakbij Perth en alle Australiërs die ik had gesproken, waren laaiend enthousiast over dit dorpje. Dat beloofde wat. Ons hostel was vreselijk. Het was heet, er was geen airco en het was er ongelooflijk vies: zodra je voedsel uit de koelkast haalde, hadden de vliegen en kakkerlakken het bij wijze van spreken al opgegeten.  

Maar ondanks dat was het hostel ook ontzettend gezellig en besloten we langer te blijven dan verwacht. Bovendien zou er een voetbalwedstrijd zijn tussen ons hostel en een ander hostel in Fremantle op Australia Day, gevolgd door een BBQ, een watergevecht om af te sluiten met vuurwerk in Perth. Australia Day is een nationale feestdag in Australië waar ze vieren dat in 1788 de Eerste Vloot Sydney bereikte. Het is te vergelijken met Koninginnedag en aangezien ik dat dit jaar toch niet mee ging maken, vond ik dat ik maar keihard moest feesten op Australia Day.

Zo gezegd, zo gedaan. De hostelbaas had twee busjes waar 22 mensen in konden. We waren met z'n dertigen. Als sardientjes in blik racete we naar het wedstrijdveld.

De mannen van het hostel deden hard hun best om in een windstille, 35 graden de voetbalwedstrijd te winnen. En het lukte, met 3 - 2 hadden we ze verslagen! Het voelde alsof we de world cup hadden gewonnen.

Het bier ging open en de beste Australia Day ooit kon beginnen. Nadat we, deze keer dronken, in het sardientjesblik werden gepropt, kwamen we weer aan bij het hostel waar we gingen BBQen, nog meer gingen drinken en een watergevecht gingen houden (hoezo de ergste droogte in zeventien jaar?). Of te wel: een groot feest, met veel drank en veel zon.

Maar voordat al dit feestgedruis begon, waren Milou en ik drie Nederlanders, Damir, Aram en Abel, tegen gekomen in het hostel. Ze gingen na Australia Day naar Margaret River met hun pasgekochte auto om daar werk te zoeken. Laten wij nou net ook die richting op willen. Het enige probleem was dat we meer wilden zien dan alleen Margaret River en niet daar vast wilden blijven zitten. Gelukkig was het makkelijk om hun over te halen dat helemaal naar Albany reizen veul leuker is dan in Margaret River blijven en zo gingen we na Australia Day met zijn vijven in de auto op naar het avontuur.

En zo kwam het dat ik de afgelopen twee weken weer eventjes terug in Nederland was. Alleen deze keer was Nederland mooier dan ooit. Met grotten, de prachtigste stranden was dit Nederland 2.0.

En zoals het een echte Nederlanders betaamt, gingen we geld besparen door te gaan wildkamperen, wat eigenlijk veel leuker is dan in een hostel slapen. Met flink wat goon (wijn in een box, dat zo wordt genoemd in Australië omdat Aboriginals een kussen 'goon' noemen en de zak waar de wijn in zit, opbliezen en gebruikte om hun kater mee uit te slapen) om onszelf warm te drinken, sliepen we de eerste nacht op een strand vlakbij Yallingup. Een andere nacht reden we minuten lang een bos in om er zeker van te zijn dat het echt in de middle of nowhere was en zette we tussen een van de hoogste bomen ter wereld onze tent op en maakte we een kampvuur. Biertje erbij en genieten maar.