Macau
10 september 2009 - Macau, China
Een uurtje voordat ik op het vliegtuig naar Cairns spring, wil ik jullie mijn belevenissen van gister toch eigenlijk niet onthouden. Dacht ik dat mijn vorige verhaaltje het laatste was wat ik vanuit China zou schrijven, bleek ik het toch mis te hebben.
Want ja, ik heb dus uiteindelijk toch besloten om naar Macau te gaan. Macau is de enige plek in China waar casino's legaal zijn (!!) en dat wekte bij mij zodanige verwachtingen dat ik niet kon wachten om het eens in het echt te zien. 
Na een uur durende boottocht kwam ik aan in Macau. Overal inderdaad flashy lichten, reclameborden en natuurlijk casino's. Precies een Aziatisch getinte Las Vegas (excl. dikke Amerikanen). Maar toen ik iets verder de stad in ging, was Macau opeens een heel andere stad. Er was een ruine (van St Paul), een prachtige kerk (met kanonnen!) en een prachtig museum. In het museum werd me nog even lekker ingewreven dat de Hollanders al een keer een falikant mislukte poging hadden ondernomen om Macau over te nemen, dus dat onmoedigde mij om een tweede poging te doen. De Portugezen is het overigens wel gelukt om van Macau een kolonie te maken. Mochten ze eerst in 1522 niet China binnen, tussen 1553 - 1557 mochten de Portugezen wel naar binnen, puur om het feit dat de bewakers medelijden met ze hadden omdat hun schip was gezonken. En ja, dat laten de Portugezen zich niet twee keer zeggen, want vanaf toen was Macau een Portugese kolonie :)
Enfin voor zover het geschiedenislesje. Want wat Macau eigenlijk leuk maakte en waarom ik eigenlijk deze blog schrijf, was omdat iedereen mij op de foto wilde zetten. Eerst bij de ruine van St. Paul, waar een hele groep Chinezen in rode shirtjes stonden en die allemaal (het liefst individueel) met mij op de foto wilde. Ze konden helaas geen Engels, dus op mijn vraag "Why?" glimlachten ze alleen maar lief... 
Maar mijn faam was nog niet voorbij. Toen ik later naar de kerk van St. Augustine liep, kwamen er een handvol Chineze schoolmeisjes op mij af met de vraag of ze me mochten interviewen en ook zij wilde met mij op de foto. Ik hoop niet dat ze van de Macause geheime dienst waren, maar met die schattige opgetrokken witte sokjes zal het wel niet. 
Nu lekker op naar Australie, waar ik waarschijnlijk geen attractie meer zal zijn. Iets zegt mij ook dat zodra ik weer terug ben in Azie ik deze ongekende belangstelling heel vervelend ga vinden, maar tot die tijd heb ik er van genoten!
Volgende nieuws komt dus vanuit Cairns, Australie (en dan hopelijk ook met foto's!).
PS. De eerste die mij kan vertellen wie St. Paul is, krijgt iets moois als ik weer terug ben (om het maar gewoon in ere te houden en om ervoor te zorgen dat jullie mijn blog blijven lezen natuurlijk ;))
Oh wat spannend, nu ga je alweer naar Australie! Ik ben even in een flinke hurry want mn broertje is jarig en wordt zo verwacht voor een etentje maar zal het vanavond even aandachtiger lezen en St. Paul opzoeken ;-) (met die naam kan het natuurlijk alleen maar een hele leuke gozer zijn ;-p)
Nou lieverd, ik denk aan je als je zo in het vliegtuig zit!!
dikke kus, Renee
Wat een rare dingen! Fotosynthese in de lift, roze dolfijnen in een mannenklooster en mijn aanmelding bij jou site die maar geen bevestigingsmail wil sturen...
Dat je de grootste schittering in een stad vol licht en glamour bent, dat is natuurlijk niets nieuws. Ik zie uit naar de foto die je hopelijk zelf hebt gemaakt van alle camera's die op je richten. Heb je die niet, dan houd ik me aanbevolen voor die blik vanuit het vuurpeleton!
Heerlijk om je verhalen te lezen en hoewel het gemis om jou in NL natuurlijk groots is, geef je toch veel om naar uit te kijken als ik tijdens je reizen mag blijven lezen hoe je het daar hebt!
Omdat ik nu eenmaal van mooie dingen, lekker eten en fijne muziek houd, geef ik graag nog even antwoord op je vraag: St. Paul stond onder vrienden bekend als Paulus de Apostel (in casino's als Paul Pack'o Aces), ondanks dat hij eigenlijk niet tot één van de twaalf apostelen behoorde. Een groot deel van de bijbelteksten uit het Nieuwe Testament worden aan hem toegeschreven. Verder is hij patroonheilige van schrijvers, journalisten en musici - dus jij zit wel veilig bij hem. Mensen in de PR mogen ook onder zijn vleugels schuilen, dus ik kom er lekker knus bijzitten. Die Paul...
Zie uit naar je volgende verslag! Liefs uit Lolland!
Wat leuk dat je toch glamour hebt gevoeld in het verre oosten. Maar het is bekend dat westerlingen populair zijn in het oosten. Ene J.Smit is in Japan ook een wereldster.
Heb je daar eigenlijk nog gegokt in de casino's? Hier in NL hebben vele mensen weer verloren. De jackpot van de staatsloterij is weer gevallen op een 1/5 lot. (<- lekker belangrijk)
Ik moet je trouwens nog effe ergens voor gelijk geven. Vandaag heb ik uit pure verveling wat TV gekeken. Een van de zenders zond de film 3:10 to Yuma uit. Wat een butt film is dat zeg. Het verhaal hapert aan alle kanten en Russel overtuigd compleet niet als bad-guy. Maar de muziek is wel erg mooi.
Volgende week begint in Utrecht het Film Fest. Bjorn gaat daar werken en ik zal hem regelmatig gaan opzoeken. Daar heb ik wel erg veel zin in.
Verder ga ik natuurlijk weer voor iets moois. Ik zag dat Ruben een poging heeft gedaan. Maar hij heeft het helaas mis. Er is natuurlijk maar 1 St. Paul! En dat is deze:
St. Paul is een omnivoor. Hij lust het liefst pop & soul, drinkt frisdrank met een rietje en heeft altijd wel wat over voor de toiletjuffrouw. Zijn muzikale roots liggen in Nijmegen.
In de fameuze poptempel de Swing gingen de Smiths en A Tribe Called Quest al hand in hand terwijl een modewoord als eclectisch nog uitgevonden moest worden. Gedurende de late jaren negentig werd St. Paul initiator van The Show in Doornroosje. Deze avond vormde een referentiekader voor hip hop en soulliefhebbers uit Nijmegen en ver daar buiten. Niet het type voor gouden horloges laat staan het tellen ervan, keerde St. Paul in 1998 terug naar de basis van al wat hem beweegt met de Avond van het Kippenvel, waarover later meer. In de zomer van dat zelfde jaar richt hij in de Utrechtse Tivoli de Pop O Matic op, de succesvolste clubavond die het podium ooit gekend heeft. Hier drukt St. Paul wekelijks een muzikaal gevarieerde stempel op Tivoli. Hij is inmiddels kind aan huis bij veel poppodia en festivals.
Veel plezier alvast in Cairns. Als ik mij niet vergis ligt dat vlak bij Great Barrier Reef. Dat is ook absoluut een bezoekje waard.
Gr, Tomas